Jip 3 jaar

Hieperdepiep hoera voor Jip!

Jip werd vandaag 3 jaar. DRIE jaar alweer! Twee voelt nog klein, maar drie is al heel wat, vind ik.

Jip vond het spannend, zijn verjaardag. Toen we er vorige week over begonnen, wilde hij er niets van weten. In het middelpunt van de belangstelling staan, is niets voor hem. Echter, de woorden ‘slingers’, ‘taart’, en ‘cadeautjes’ brachten toch een zekere mate van enthousiasme teweeg. Er kwamen de afgelopen week nog een aantal pakjes door de brievenbus; dat was ook goed voor de verjaardagszin.

Jip was erg blij met de slingers en de taart die we gekregen hadden. (Ik had ‘m de avond ervoor zelf gebakken, maar Jip bleef volhouden dat we de taart van iemand anders gekregen hadden. Logisch, als mama een taart kan bakken, waarom ontbijten we dan niet  elke dag met taart?!) Dus, kaarsjes uitblazen, taartontbijt, cadeautjes uitpakken. De absolute topper was de ballonhelikopter, waar Jip, Pluk en de Technicus de rest van de dag mee gespeeld hebben.

We hadden besloten om niemand uit te nodigen (Jip houdt niet zo van drukte) en met z’n vieren een uitstapje te maken. Het was heerlijk weer, de Technicus had nog afvalhout, dus het werd een verjaardagsvuur bij ‘ons vennetje.’ Er lag een dun laagje ijs waar de drie kinderen mee hebben gespeeld. Het was heerlijk. ’s Middags nog een keer naar buiten, en met drijfnatte skibroeken en modderschoenen weer naar binnen. :-)

Elke keer als Jip weer binnen kwam, riep hij: ‘O, de slingers hangen er nog!’ gevolgd door de vraag: ‘Is het nog steeds vandaag?’ Na het eten wilde hij de slingers opruimen. Het was genoeg geweest, vond hij.

PS: Een fotocollage van Jips derde levensjaar volgt nog. Evenals die van het eerste jaar van Pluk.